Կլինի՞ պատերազմ Ռուսաստանի հետ. The American Conservative

Ամերիկյան «The American Conservative» պարբերականը, փորձելով տալ «կլինի՞ պատերազմ Ռուսաստանի հետ» հարցի պատասխանը, այս իրավիճակն է նկարագրել.

«Մադրիդում ՆԱՏՕ-ի գագաթնաժողովում Ֆինլանդիան հրավեր ստացավ միանալու դաշինքին։ Ի՞նչ է սա նշանակում Ֆինլանդիայի համար: Եթե ​​Պուտինը դուրս գա 830 մղոնանոց ֆիննական սահման, ԱՄՆ-ը կպաշտպանի Հելսինկիին և կպայքարի Ռուսաստանի հետ Ֆինլանդիայի կողմից:

Սառը պատերազմի ոչ մի նախագահ չի ցանկացել նման պարտավորություն ստանձնել՝ վտանգի ենթարկելու մեր ազգի գոյատևումը հազարավոր մղոն հեռավորության վրա գտնվող երկիրը պաշտպանելու համար, որը երբեք չի եղել ԱՄՆ-ի կենսական շահը: Ֆինլանդիայի տարածքը պահելու համար Խորհրդային Միության հետ պատերազմի գնալը սառը պատերազմի ժամանակ հիմարություն կհամարվեր:

Այսօր բոլոր այն երկրները, որոնք ժամանակին եղել են Վարշավայի պայմանագրի մաս՝ ԳԴՀ-ն, Լեհաստանը, Հունգարիան, Չեխիան, Սլովակիան, Ռումինիան, Բուլղարիան, դարձել են Ռուսաստանի դեմ ուղղված ՆԱՏՕ-ի դաշինքի անդամներ։ ԽՍՀՄ երեք նախկին հանրապետություններ՝ Էստոնիան, Լատվիան, Լիտվան, այժմ նույնպես ՆԱՏՕ-ի անդամներ են, որը ստեղծվել է սառը պատերազմի ժամանակ` այն պետությանը զսպելու համար, որին պատկանում էին այդ երկրները:

Լիտվան՝ Ռուսաստանի բնակչության 2%-ով, հենց նոր հայտարարեց իր տարածքով Կալինինգրադ տեղափոխվող ապրանքների մասնակի շրջափակման մասին։ Ի պատասխան Պուտինի բողոքի՝ Վիլնյուսը հիշեցրել է Մոսկվային, որ Լիտվան ՆԱՏՕ-ի անդամ է։ Սա աշխարհառազմավարական քաղաքականության հիշեցում է ԱՄՆ-ին. մեծ տերությունը երբեք չպետք է թույլ տա, որ փոքր ուժը ներքաշի իրեն մեծ պատերազմի մեջ:

Պուտինը ռուս ազգայնական է, ով ԽՍՀՄ-ի փլուզումը համարում է 20-րդ դարի ամենամեծ աղետը, բայց նա միակը չէ, ով պատասխանատու է մեր երկրների միջև տխուր հարաբերությունների համար։ Մենք՝ ամերիկացիներս, առաջատար դեր խաղացինք այն բանում, որը ձևավորվում է որպես Երկրորդ սառը պատերազմ՝ ավելի վտանգավոր, քան առաջինը:

Անցած քառորդ դարի ընթացքում, երբ Ռուսաստանը լուծարեց Վարշավյան պայմանագիրը և թույլ տվեց ԽՍՀՄ-ին կազմալուծվել 15 երկրների մեջ, մենք ՆԱՏՕ-ին մղեցինք Կենտրոնական և Արևելյան Եվրոպա: 2008 թվականին նեոպահպանողականները դրդեցին Վրաստանին` հարձակվել Հարավային Օսիայի վրա՝ հրահրելով ռուսական միջամտությունը և վրացական բանակի պարտությունը։

2014 թվականին նեոպահպանողականները ուկրաինացիներին դրդեցին տապալել Կիևում ընտրված նախագահին։ Երբ նրանց հաջողվեց, Պուտինը գրավեց Ղրիմը և Սևաստոպոլը, որոնք դարեր շարունակ Ռուսաստանի Սևծովյան նավատորմի տունն էին:

2022 թվականին Մոսկվան խնդրել է ԱՄՆ-ին պարտավորվել չընդունել Ուկրաինային ՆԱՏՕ-ի կազմում։ Մենք հրաժարվեցինք։ Եվ Պուտինը հարձակվեց: Եթե ​​ռուսները կարծում են, որ Արևմուտքն իրենց երկիրը պատին է դեմ տվել, կարո՞ղ ենք մեղադրել նրանց:

Ամերիկացիները անտեսում են ռուսական նախազգուշացումները, որ փոխանակ ընդունելու Ուկրաինայում պարտությունը, իրենց ազգի նվաստացնում, շրջապատումը և մեկուսացնում են, ու նրանք կդիմեն տակտիկական միջուկային զենքի:

Իսկապե՞ս խելամիտ է այս նախազգուշացումները անտեսել»: