- 04/11/2022
Ուկրաինական պատերազմը մտնում է նոր փուլ
Երեկ ուկրաինական պատերազմի հետ կապված հերթական անակնկալն արձանագրվեց Խերսոնում: Այսպես, անսպասելիորեն խոսակցության մեջ մտան լուրեր այն մասին, թե ռուսական բանակն առանց կռվի հեռանում է Խերսոնից, ավելի կոնկրետ` Խերսոնի մարզում Դնեպրի աջափնյա հատվածից:
Նախ, համացանցում հայտնվեց մարզպետարանի շենքի լուսանկարը, որի վրա այլեւս ռուսական դրոշ չկա, թեեւ պետք է հստակեցնել, որ Խերսոնի նախկին շրջանային վարչակազմի շենքը այն հաստատությունը չէ, որտեղ տեղակայված են ՌԴ իշխանությունները:
Ու մինչ այս լուրն ակտիվ քննարկվում էր, հաջորդեց Խերսոնի վարչակազմի ղեկավարի տեղակալ Կիրիլ Ստրեմուսովի հայտարարությունը «Solovyov Live»-ի եթերում` ռուսական զորքերի` ձախ ափ մեկնելու հավանականության մասին: «Ամենայն հավանականությամբ, մեր զորքերը կմեկնեն Խերսոնի շրջանի ձախ ափ, եւ այն մարդիկ, ովքեր չեն հասցրել տեղափոխվել Խերսոնից, պետք է հնարավորինս արագ հեռանան ձախ ափ»,- ասել է Ստրեմուսովը:
Նա, սակայն, նշեց նաեւ, եւ դա փաստ է, որ առաջնագծում իրավիճակը կայուն է, բոլոր հարձակումները հետ են մղվում: Այսինքն, այնպես չէ, որ ռուսական ստորաբաժանումները ստիպված են հետ քաշվելու: Ընդհակառակը, համեմատաբար փոքր հարձակումները ռուսական բանակը հաջողությամբ հետ է մղում` ընթացքում մեծ կորուստներ պատճառելով ուկրաինական ուժերին: Վերջապես, Խերսոնը ռուսական բանակի համար աջափնյա Ուկրաինայում գրոհելու ամենահարմար պլացդարմն էր, եւ այս հատվածը հանձնելու դեպքում ստիպված կլինեն հետագայում նորից հաղթահարել Դնեպրը` մեծ կորուստներով:
Այս ֆոնին Խերսոնից նահանջելու լուրն ամենաանհավանականն էր, որ այս իրավիճակում կարող էր լինել, բայց եղավ: Ու հարց է ծագում` իրականում ի՞նչ է կատարվում:
Նկատենք, որ դեռ տրամաբանելու ունակ ուկրաինական աղբյուրներն էլ են շփոթված, թե ինչ է կատարվում: Քիչ թե շատ լուրջ միակ մեկնաբանությունն այն է (որի մասին, ի վերջո, խոսեց նաեւ բանակի հրամանատարությունը), որ իրականում ռուսական հրամանատարության մտքով անգամ չի անցնում քաղաքը հանձնել: Այսինքն, որ ցանկության դեպքում քաղաքը պաշտպանության համար 5000-8000 մարդն էլ բավական է, նաեւ ձախափնյա հատվածից ցուցաբերվող հրետանային եւ ավիացիոն մասսայական աջակցության դեպքում: Սակայն ուժերի հիմնական մասը դուրս բերելով, ռուսական բանակը երկու լուրջ խնդիր կլուծի: Նախ, այս տարածքի բնակչության այն մասը, որն իրոք աջակցում է ՌԴ-ին, կշտապի հեռանալ` համալրելով արդեն իսկ հեռացածների շարքերը: Նաեւ, որ մնացած բնակչությունը կհամարվի ոչ լոյալ, եւ դրանց թվից հեշտ կլինի բացահայտել նրանց, ովքեր տարբեր մակարդակներով համագործակցում են ուկրաինական ուժերի հետ: Այսինքն, որ այս հատվածում ռուսները պատրաստվում են մասշտաբային գործողությունների եւ ունեն տեղեկատվական արտահոսքերը դադարեցնելու խնդիր: Այն լուծելով, կվերադառնան հեռացած ուժերը, եւ ոչ միայն:
Եվ երկրորդը, եթե այս պահին ուկրաինական բանակը հրապուրվի եւ որոշի մասշտաբային գրոհի անցնել, ապա առկա ուժերը կդիմադրեն այնքան, մինչեւ ձախափնյա հատվածից մեծ ուժեր կտեղափոխվեն. մեկ-երկու օր, ոչ ավել: Իմաստը սա է. ուկրաինական բանակն ամեն կերպ խուսափում է մեծ հարձակումից, որը տանուլ տալու դեպքում Կիեւը պարզապես պաշտպանական միջոցներ չի ունենա Նիկոլաեւ-Օդեսա, եւ մյուս կողմից` Կիեւի ուղղությամբ: Այսինքն, ուկրաինական ուժերն ամեն կերպ խուսափում են հարձակումից, իսկ նախահարձակ լինելու դեպքում ռուսները կարող են մեծ կորուստներ ունենալ: Ուստիեւ, ըստ այս վարկածի, ռուսները հրապուրելով, ուկրաինացիներին հարձակման են մղում: Առավել եւս, որ այդ հարձակումն ԱՄՆ-ի համար նախընտրական նշանակություն ունի, եւ Վաշինգտոնը կփորձի այդ վերջին շանսից օգտվել: Եթե ոչ, ապա գոնե առաջին խնդիրը` տարածքը մաքրելը ռուսական ուժերին կհաջողվի իրականացնել:
Այս տարբերա՞կն է գործում, հնարավոր է: Հաշվի առնելով, որ կան նաեւ այլ, երեւի ավելի քիչ հավանական վարկածներ: Այդ թվում, որ սա ինչ-որ ավելի մեծ խաղի պայմանավորված դետալներից է:
Ամեն դեպքում, այս իրավիճակը հուշում է, որ ուկրաինական պատերազմն ինչ-որ գերակտիվ զարգացման փուլին շատ մոտ է: Հաշվի առնելով, որ ռուսական մոբիլիզացված ուժերի մոտ կեսը` 120-150 հազար մարդ, արդեն իսկ տեղափոխվել է ռազմական գործողությունների գոտի:
ՔԵՐՈԲ ՍԱՐԳՍՅԱՆ