Խրուշչովն Ուկրաինային տվեց ոչ միայն Ղրիմը, այլ ուզում էր տալ նաեւ Բելառուսը. ԱԴԾ ակադեմիայի ղեկավարի տեղակալ

«Խրուշչովը ցանկանում էր Ուկրաինային տալ ոչ միայն Ղրիմը, այլև Բելառուսը: Նա զրպարտեց Ստալինին, քանի որ նա ինքն էր ավելի շատ մեղավոր ռեպրեսիաների համար, քան որևէ մեկը»: Այս մասինհայտնել է «Մեծ պետության կործանումը» գրքի հեղինակ, Ռուսաստանի ԱԴԾ ակադեմիայի ղեկավարի տեղակալ Միխայիլ Խորուժիկը։ Նա նաեւ մանրամասներ է հայտնել.
«Չերչիլն իր տարեդարձի առթիվ ասել է. «Շնորհակալ եղեք ոչ թե ինձ, այլ Խրուշչովին, ով ամեն ինչ կործանեց ԽՍՀՄ-ում»:

Իմ «Ստալինը ծիծաղում է» գրքում ես մեջբերում եմ Խրուշչովի և Պոնամարևի զրույցը Ստալինի հետ։ Խրուշչովը ցանկանում էր Բելառուսի կեսը միացնել Ուկրաինային, սակայն Ստալինը դա թույլ չտվեց՝ ասելով. «Դուք միայն բելառուսական անտառնե՞րն եք ուզում, թե՞ ամբողջ հանրապետությունը»։

Խրուշչովը ստորագրել է Բուխարինի և Ռիկովի դատավճիռը։ Հետո նա շատ երկար ժամանակ մաքրեց արխիվները, քանի որ նա ավելի շատ էր ներգրավված ռեպրեսիաների մեջ, քան որևէ։ 1937 թվականին Ուկրաինան ղեկավարած տարվա նրա ռեկորդը 10000 էր: Կրեմլ ուղարկված «ժողովրդի թշնամիների» բացահայտման մասին իր զեկույցում Ստալինը գրել է. «Կանգնիր, հիմար, ո՞վ է աշխատելու քո հանրապետությունում»։

Այստեղ հետաքրքրական է ռեպրեսիաներին Ստալինի մասնակցության հարցը։ Ես իմ գրքում օրինակներ եմ բերում, որ եղել են միլիոնավոր բռնադատվածներ, բայց դրանց թվում են նաեւ հանցագործները, և ոչ միայն քաղաքական գործիչները: Մինչդեռ Ն.Խրուշչովը 1956թ.-ի XXII կուսակցության համագումարում իր զեկույցում նշում էր, որ բռնադատված է 10 մլն մարդ: Նա դա ասել է իր շահերի համար։

Իշխանության համար պայքարում Խրուշչովը ոչ մի բանից չէր խուսափում։ Նա Քաղբյուրոյում չքննարկեց անձի պաշտամունքի բացահայտման մասին զեկույցը, և համագումարում բոլորը ցնցված էին նրա արարքով, քանի որ քաղբյուրոյի և ԽՄԿԿ Կենտկոմի քարտուղարության անդամները չգիտեին դրա մասին։ Բայց զեկույցը հսկայական վնաս բերեց, կոմունիստական ​​շարժումն ինքնին փլուզվեց: Հարվածը սարսափելի էր ամբողջ կոմունիստական ​​աշխարհի համար։

Ինչպե՞ս վարվեց Չինաստանը: Մաո Ցզեդունն իր երկրում ավելի շատ մարդկանց կորտորց, քան Ստալինը ԽՍՀՄ-ում, բայց Չինաստանում ոչ ոք չսկսեց ցեխ շպրտել նրա վրա:

Ստալինը մահացավ հնամաշ համազգեստով, գույք չուներ: Մինրդեռ, երբհ Բրեստ-Լիտովսկի պայմանագրից հետո Ռուսաստանը հնարավորինս թալանվեց, Ստալինին հաջողվեց վերադարձնել Բալթյան երկրները, Ուկրաինայի արևմտյան շրջանները։

Անձի պաշտամունքը պետք է բացահայտվեր, բայց դա պետք է արվեր, ինչպես Չինաստանում։ Գնահատեք Ստալինի արած դրականը, իսկ մնացածը հանգիստ թողեք։ Չէ՞ որ այն ժամանակ դաժան միջոցներն անխուսափելի էին։

Կարդացի այն ժամանակվա բռնադատվածների որոշ դեպքեր և ցնցվեցի, որ մարդիկ դիվերսիա են արել, ուզում են հեղաշրջում կազմակերպել մեր երկրում։ Ես կարդացի «Կարմիր մարշալի» գործը՝ Միխայիլ Տուխաչևսկու։ Նա իսկապես մեղավոր էր։ «Ռազմական դավադրություն» 1938թ.-ին իրոք եղել է: Միխայիլ Տուխաչևսկին բացահայտ դուրս եկավ Ստալինի դեմ: Տուխաչևսկու գործի նյութերն ուղղակիորեն ցույց էին տալիս, որ նա ԽՍՀՄ-ում ռազմական հեղաշրջում էր նախապատրաստում` Կարմիր բանակի ղեկավարների հետ…»։