Բա դուք հայ չե՞ք, էս ի՞նչ եք անում. աշուղ Ալմաստ

Ազատության հրապարակում շուրջօրյա նստացույց իրականացնողների վրանները ոստիկանության կողմից առեւանգելը եւ խաղաղ ցուցարարների նկատմամբ բռնություն իրականացնելը ազատամարտիկ ԶԵՄՖԻՐԱ (ՍՎԵՏԱ) ՄԻԼԻՏՈՆՅԱՆԸ` նույն ինքը` աշուղ ԱԼՄԱՍՏԸ մեկ բառով` վայրագություն է անվանում: Ոստիկանության եւ բողոքի ակցիայի մասնակիցների միջեւ տեղի ունեցած բախմանը նա ներկա է եղել եւ մանրամասներ պատմեց «Իրավունքին»:

– Խաղաղ ակցիա էր, ոչ մի վտանգավոր, պետականության շահերին դիպչող բան չկար: Իսկ յուրաքանչյուր քաղաքացի իրավունք ունի ակցիա անելու: Բայց ես չհասկացա` սա բռնապետակա՞ն պետություն է: Ոստիկանության աշխատակիցները վայրագի նման հարձակվեցին ժողովրդի վրա, մի քանիսին էլ բերման ենթարկեցին: Նույնիսկ իմ նկատմամբ, որ մեծ կին եմ, աշուղ եմ, հարգալից վերաբերմունք չդրսեւորեցին: Նրանց մոտ ոչ մի սրբություն չկա` ո՛չ կին, ո՛չ երեխա, ո՛չ երիտասարդ, ո՛չ ծեր չեն ասում: Ի՞նչ դաստիարակություն են ստացել, ինչպե՞ս են նրանց սնուցել, ի՞նչ են ներարկել: Այսքանից հետո մի հարց ունեմ նրանց` բա դուք հայ չե՞ք, էս ի՞նչ եք անում, չէ՞ որ թուրքն արդեն մեր շեմին է եկել ու նստել: Որքա՞ն կարող ենք փակված մնալ բների մեջ եւ սպասել, թե թուրքերը երբ են գալու եւ իրենց յաթաղանը մեր գլխին ճոճեն: Թեպետ կարող է եւ հայեր չլինեին, այլ` հայախոս թուրքեր: Ես այդքան ոստիկանության աշխատակից երբեւէ չէի տեսել: Սրանք հայ չէին, ես հայ լինելով հանդերձ` գիտեմ մեր դաստիարակած ու պահած տղաներն ինչպիսին են: Շատ լավ հասկանում եմ, որ սրանք դրսից բերված «մանեկեններ» են, որոնք մեզ վրա աշխատեցնում են: Իսկ մեր երկրի ղեկավարն այսօր, կարծես թե, քնած է կամ իրեն քնածի տեղ է դնում:

– Ինչո՞ւ է քնած, պատրաստվում է «խաղաղության դարաշրջան» բացել թուրքերի եւ ադրբեջանցիների հետ: Համենայնդեպս, իշխանության ներկայացուցիչները վստահ են դրանում:

– Ի՞նչ խաղաղության մասին կարելի է խոսել, երբ նրանք դեռ Եղեռնը չեն ճանաչել: Ու այսօր մենք նրանց հետ պետք է ձեռք ձեռքի՞ տանք: Որքան էլ թավիշ խաղան, ինչպե՞ս կարող է Արցախում հայի ու թուրքի միջեւ բարեկամություն լինել: Մենք այն ժողովուրդն ենք, որ բազմիցս տեսել ենք նրանց ձեռքով իրականացված ցեղասպանությունը, նույնիսկ խաղաղ պայմաններում: Այսօր էլ թուրքերի ձեռամբ` Արցախի նկատմամբ կատարվում է վայրագություն: Տպավորություն է, որ մեր ղեկավարն էլ պատժում է մեզ իր «արյունակից եղբայրներին»` Էրդողանին եւ Ալիեւին պաշտպանելով: Պարոն Փաշինյան, խոսքս ձեզ եմ ուղղում` կա՛մ երկիրը պահում եք այնպես, ինչպես մենք ենք ուզում, կա՛մ հեռանում եք` առանց արյունահեղության: Մեր ժողովուրդն այլեւս այս չքավորությանն ու այլասերությանը չի կարող դիմանալ, երբ թուրքը մեր դռան տակ է կանգնած, Սյունիքում է եւ Սեւանի ափերից մի փոքր վերեւ է: Մենք Սեւան չունենք տալու, ոչ էլ` Սյունիք, իսկ դու եթե բան ունես տալու, քո եղածը տուր ու գնա՛: Ուղղակի խնդրում եմ, որպես աշուղ, եթե գնաս, քեզ համար մի սիրուն երգ կգրեմ:

ՀՐԱՆՏ ՍԱՐԱՖՅԱՆ