«Ղրիմը վերադարձնելու Ուկրաինայի փորձը արյունոտ ու դժվար կլինի». The Economist

Բրիտանական The Economist ամսագիրը գրում է, որ «Ղրիմը վերադարձնելու Ուկրաինայի փորձը արյունոտ ու դժվար կլինի» և «հազիվ թե կարելի է հույս դնել այս հարցում Արևմուտքի աջակցության վրա»։

Հրատարակությունը վերլուծում է Ղրիմը ռազմական ճանապարհով վերադարձնելու ուկրաինական հեռանկարները։

Մի կողմից պնդում են, որ Կիևը դրան ավելի է մոտեցել մի շարք հաջող հարձակումներից հետո: Մյուս կողմից, Արեւմուտքը մտավախություն ունի, որ Ղրիմի կամ Դոնբասի վերադարձի գործողությունը «կարող է Ռուսաստանին մղել էսկալացիայի, գուցե նույնիսկ միջուկային շեմից բարձր»:

Գերագույն Ռադայի պաշտպանության կոմիտեի ղեկավարի տեղակալ Միխայիլ Զաբրոդսկին The Economist-ին ասել է, որ Ուկրաինան պատրաստվում է Ղրիմի վերադարձը ռազմական ճանապարհով 2023 թվականին։ Չի նշվում, թե ինչ նախապատրաստական ​​շրջանի մասին է խոսքը (Զաբրոդսկին Պորոշենկոյի օրոք ԱՏՕ/ՕՕՍ-ի հրամանատարն էր, հետո Եվրոհամերաշխությունից դարձավ ընդդիմադիր պատգամավոր)։

Միաժամանակ, ամսագրի աղբյուրները Ուկրաինայի զինված ուժերում նշում են, որ ոչինչ չի բացառվում, այդ թվում՝ մինչև փետրվարի 24-ը Ռուսաստանի կողմից գրավված տարածքների դեմ գործողությունները։ Բայց հիմնական հարվածներն առաջին հերթին ուղղվելու են Ղրիմից ռուսական նյութատեխնիկական ապահովմանը՝ «Պուտինի ցամաքային կամուրջը» կտրելու համար։

Միևնույն ժամանակ, ռազմական փորձագետները հիշեցնում են, որ Ղրիմի համար ցամաքային մարտերն ավանդաբար համարվում են ամենաարյունալիները։ «Տեղագրությունը պետք է Ուկրաինային դադար տա», քանի որ «թերակղզին գրավելու համար սովորաբար պահանջվում էր անցնել նեղ բաց գոտիներ կամ ճահիճներ»:

«Իրական հեռանկար կա, որ դա կավարտվի արյունահեղությամբ: Սա գործողություն է, որը Ուկրաինային պետք չէ», – հրատարակությանը ասել է ռազմածովային ուժերի պաշտոնաթող կապիտան Անդրեյ Ռիժենկոն:

Միեւնույն ժամանակ, Զաբրոդսկին կարծում է, որ Ուկրաինայի ռազմական պլանավորողները մշակել են մարտավարություն, որը կարող է աշխատել։ Եվ դա չի նախատեսում ճակատային հարձակում։ Այն բաղկացած կլինի ցամաքի և ծովի գործողությունների համակցումից:

Սակայն Արեւմուտքում ասում են, որ Ուկրաինան մոտ ապագայում չի կարողանա վերադարձնել Ղրիմը։ Այս մասին, մասնավորապես, հայտարարել է ԱՄՆ շտաբների պետերի միացյալ կոմիտեի ղեկավար Միլին։ Ուկրաինայում նույնպես հասկանում են, որ առանց ԱՄՆ-ի աջակցության Ղրիմի գործողությունը չի իրականացվի։

Նաև Ուկրաինայի իշխանությունները մասնավոր կերպով խոստովանում են, որ Դոնբասի և Ղրիմի բնակչության մեծամասնությունը թշնամաբար է տրամադրված Կիևի նկատմամբ:

«Խարկովում և Խերսոնում գործողություններին աջակցում էր համակրելի ազդարարների ցանցը: Հակառակ իրավիճակը կլինի Դոնբասի այն տարածքներում, որոնք գտնվում են Ռուսաստանի վերահսկողության տակ 2014 թվականից, որտեղից Կիևի համախոհների մեծ մասը վաղուց փախել կամ վտարվել է: Ղրիմը վերադարձնելը, ամենայն հավանականությամբ, կբախվի ռուսամետ ուժերի կուսակցական դիմադրությանը», – ասվում է ամսագրում:

Եվ պարզ չէ, թե արդյոք Ուկրաինան կարող է հույս դնել Ղրիմի թաթարների վրա, «որոնցից շատերը մինչ այժմ ընդունել են ռուսական իշխանությունը, որպես կատարված փաստ»:

Հրատարակությունը եզրակացնում է, որ «Ղրիմը ուկրաինական տիրապետության տակ վերադարձնելու փորձը կլինի թանկարժեք ռազմական ձեռնարկություն և կհանգեցնի դաշնակիցների հետ խզման, որոնց Ուկրաինան չի կարող իրեն թույլ տալ օտարել»: